donderdag 24 november 2016

Over ondernemerschap, zelfreflectie en coaching



Eerder deze week was ik op bezoek bij het Erasmus Centre for Entrepreneurship, gevestigd op de hoogste verdiepingen van de Science Tower: één van De Marconitorens waarin ooit de toenmalige gemeentelijke diensten Gemeentewerken en Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam zaten. Partijen, waarmee ik een aantal jaar terug veel te maken had toen ik als communicatie-adviseur betrokken was bij de realisatie van het Drijvend Paviljoen in de Rotterdamse Rijnhaven. Ook wel bekend als ''De Drijvende Bollen''.

Nu dus weer even terug op deze plek, maar met een heel andere reden. Dit keer was ik er op uitnodiging van het Kennis Centrum Innovatief Ondernemerschap, onderdeel van de Hogeschool Rotterdam. Als lid van een driekoppige ondernemersjury met als taak de tussentijdse presentaties te beoordelen van een aantal studententeams. Hun opdracht: het bedenken en ontwikkelen van innovatieve business concepten voor hun eigen project of start up; of voor een bestaande opdrachtgever.

Eén van die opdrachtgevers is namelijk Spare Space, één van mijn samenwerkingspartners. Binnen het Spare Space model krijgen starters de kans om vanuit een leegstaand (gedeeld) pand tegen geringe kosten en gedurende een bepaalde periode aan de groei van hun bedrijf te werken. En met de nodige begeleiding en coaching te groeien van startende naar (meer) gevestigde ondernemers. Die bijvoorbeeld in staat zijn na een bepaalde periode van begeleiding op eigen benen te staan en een eigen pand kunnen huren. Of samen met andere ondernemers een sterk collectief kunnen vormen.  
In plekken als o.m. Harlingen en Franeker is Spare Space al een bewezen succesvol concept gebleken en nu is Rotterdam aan de beurt. 

  
Sinds een aantal maanden werk ik als lokale expert samen met Dennis Mous en Marcus Petstra, de oprichters van Spare Space, om één of meerdere Spare Space locaties te realiseren in Rotterdam. In juni kwamen we in contact met de Hogeschool Rotterdam. Deze ontmoeting leidde er toe dat er momenteel een groep van vier studenten hard werkt aan de ontwikkeling van nieuwe concepten die, in aanvulling op de reeds bestaande middelen en instrumenten vanuit Spare Space zelf, aspirant- of beginnende ondernemers moeten bewegen om gebruik te maken van het Spare Space model.

Of beter: van de kansen en mogelijkheden die dat model biedt - en die zijn breder dan het bieden van betaalbare werkruimte alléén, maar liggen ook op het gebied van het scheppen van de juiste randvoorwaarden voor succesvol ondernemerschap: een goede boekhouder die bij jou past, bijvoorbeeld. Of kennis over acquistie en marketing, inkoop en verkoop, ga zo maar door.  

In een volgende blogpost kom ik hier wat uitgebreider op terug. Lees voor nu hier meer over mijn toffe samenwerking met Spare Space, die in juni dit jaar van start ging. 


Terug naar de beoordeling van de studenten. Het was uit hoofde van mijn samenwerking met Spare Space, dat ik deze ochtend aanschoof als jurylid die tot taak had om de studententeams te beoordelen tijdens Stagegate 2, de tweede van in totaal drie beoordelingsrondes (tijdens de was ik helaas verhinderd). Voor alle duidelijkheid: in deze fase van de opdracht beoordeelden wij als jury deze ochtend niet onze eigen maar vier andere studententeams. Hun presentaties omvatten o.m. een uitgaansapp, een online platform voor trouwlocaties en een horeca-concept gericht op (buitenlandse) toeristen. Behoorlijk divers allemaal. 

Aan de hand van o.m. een ingevuld business canvas model en groeimodellen deden de studenten verslag van de voortgang van hun opdracht. Aan de driekoppige juryleden werd input gevraagd op criteria als: op welke manieren heeft doelgroeponderzoek plaatsgevonden, welke resultaten leverde dat op, op welke manieren zijn de onderzoeksresultaten getest en gevalideerd en hoe zijn deze resultaten vertaald in een onderbouwd businessmodel, enzovoorts. En: wat is er voor nodig, wat heb jij en/of je opdrachtgever nodig om dit model te doen slagen? En wanneer is er sprake van een Go of No Go?

Eenvoudige versie van een Stage-Gate model
Voor de gemiddelde startende ondernemer zijn dit al vragen om horendol van te worden, laat staan als je student bent. Maar, zoals bij mijn eerdere ervaringen als gastdocent, o.m. bij de Stage Alliantie, werden mijn mede-juryleden en ik aangenaam verrast door de het ondernemerschap, de vindingrijkheid en vooral de mentaliteit van de studententeams, die ik zonder uitzondering alleen maar kan omschrijven als gedreven en vol doorzettingsvermogen. Het motto ''Never Give Up'' kwam die ochtend veelvuldig voorbij.

In al dat enthousiasme worden, natuurlijk, ook de nodige fouten gemaakt. Voor wie mij kent, weet ik dat ik een groot voorstander ben van fouten maken. Van je fouten leer je nu eenmaal het meest. Niet alleen van de kleine vergissingen, maar vooral van de grote blunders en enorme stupiditeiten. De vraag is wat je er mee doet. Ga je blind door op hetzelfde spoor of doe je een stap terug en erken je dat dit spoor kennelijk niet het juiste is en dat je van koers moet wisselen? Zie je tijdig in dat de gekozen oplossing niet per definitie zaligmakend is en dat je echt iets anders moet bedenken? Staar je je blind op bepaalde onderzoeksuitkomsten, omdat die jouw ideale plaatje bevestigen terwijl andere tests een heel ander beeld laten zien?

Andere versie van een Stage-Gate model
Binnen de wereld van zelfstandig ondernemerschap en het bedrijfsleven is zelfrelectie helaas een zeldzaam goed (ook daarbuiten, trouwens, maar dat even ter zijde). Daarom was het een prettige constatering dat binnen deze opleiding de verantwoordelijke docenten en begeleiders veel waarde hechten aan zelfreflectie. En zich inspannen om de studenten het vermogen tot zelfreflectie te laten ontwikkelken. Kritisch naar je eigen werk blijven kijken, het voorkomen van tunnelvisie, het vermijden van de bevestiging van succes: er is gelukkig veel aandacht voor.

En, net als bij het coachen van mijn studententeams voor de Stage Alliantie, merk ik dat deze ervaringen mij ook scherp houden en zelfs scherper maken. Het overdragen van eigen kennis en ervaring betaalt zich over het algemeen altijd weer terug in het opdoen van nieuwe inzichten en, al doet het dat een keer niet, dan maakt het ook niet uit. Het werken met en begeleiden van studenten houdt mij een spiegel voor die voor mij, als ondernemer en als mens, evengoed van grote waarde is.

En als coach. 

Want ja, naast het organiseren van uiteenlopende projecten, of anderen helpen deze mogelijk te maken, ben ik ook actief als coach. Door mijn expertise en ervaring op uiteenlopende gebieden te combineren, kan ik ondernemers en andere initiatiefnemers helpen om dingen in beweging en vooral gedaan te krijgen. Door middel van workshops en coaching. Bijvoorbeeld op het gebied van fondsenwerving (en sponsoring) of andere aspecten van het zelfstandig ondernemerschap: marketing of acquisitie, bijvoorbeeld. Maar ook: omgaan met tegenslag, want leren ondernemen doe je met vallen en opstaan.

Meer over Witty Coaching binnenkort op een apart blog!

En de studententeams? De beoordelingsrondes waren pittig, want de jury streng maar realistisch en onze feedback gericht op het geven van tips om bepaalde zaken nèt even anders te bekijken of aan te pakken. Maar voor de definitieve eindpresentatie midden januari is er voor veel teams nog een flinke hoop werk te verzetten. En ja, dat geldt ook voor 'ons' eigen Spare Space team. Maar daarover meer in een volgende blogpost.