Dagelijks laat een batterij aan goedwillende, goedbedoelende en (laat ik daar heel duidelijk in zijn:) hardwerkende zorg- en welzijnsprofessionals daar een arsenaal aan beproefde en zo mogelijk bewezen interventies, oplossingen en maatregelen er op los. Soms helpen deze, soms ten dele, soms bestrijden zij eerder de zichtbare symptomen van de daadwerkelijke, onderliggende problemen en issues. Soms omdat er, in sommige situaties, voor nu niets anders mogelijk ís. Vaak omdat de bureaucratie in de zorg- en hulpverlening eerder tegen- dan meewerkt. Nog vaker omdat Het Systeem de toegang tot juiste zorg en hulp mateloos frustreert en zo echte, blijvende oplossingen zo goed als onmogelijk maakt.
Maar, voor de wanhopigen onder ons, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Sommige ''hulpverleners'' gaan namelijk een stapje verder en bieden een 'totaalpakket' waarmee alle problemen radicaal worden aangepakt. Niet één probleem wordt geschuwd, integendeel, deze interventie is integraal, multidisciplinair en bestrijkt het hele spectrum. In één klap (en een goedbetaald ''consult'') verlost van al je problemen.
Een greep:
Verleidelijk, nietwaar?
Verleidelijk. Èn verraderlijk.
Want, ja, té zachte heelmeesters maken stinkende wonden, maar deze wonderdokters en kwakzalvers doen nog meer kwaad. Hun belofte van gegarandeerde genezing van pijnlijke wonden klinkt verleidelijk, maar is vals.
En hun valse beloftes leiden tot maar één ding: wondrot.
Voorkomen is erger dan genezen, ja. Maar een wond kun je niet altijd voorkomen. En niemand verwondt zichzelf vrijwillig - ook daar zijn dieperliggen zaken voor. De werkelijke wond - en dus de pijn - zit vaak ergens anders. Dan zul je, als arts, of als zorgverlener, nadat de ergste pijn weggenomen is, toch moeten vasstellen waar die wond zich bevindt en om wat voor wond het gaat. Om dan te bepalen, hoe de wond kan genezen - en kan helen. Waarschijnlijk met achterlating van een enorm groot, pijnlijk litteken.
Maar zonder wondrot.
En dat kan alleen als we verder durven kijken dan naar de symptomen van buitenaf. En, door alle pijn en pus en etter heen, naar onze eigen wonden en pijn durven te kijken. Als mensen èn als maatschappij.
Binnenkort meer over dit onderwerp.
November 2016
Wat zijn Witty Stadsverhalen?
Witty Stadsverhalen zijn mijn eigen, kleine, persoonlijke observaties van dat, wat mij opvalt en wat ik waarneem tijdens mijn vele rondjes door de straten van mijn stad - en, bij tijd en wijle, uitstapjes naar andere steden. Vastgelegd in woord en beeld. Een stukje tekst, soms uitgebreid, dan weer minder, begeleid door foto's of illustraties. De ene keer puur anekdotisch van aard, dan weer beschouwend en soms een tikkeltje maatschappijkritisch. Mijn hoogstpersoonlijke, Witty Blik op de omgeving waarin een groot deel van mijn leven zich afspeelt: het stadslandschap. Of, zo u wilt, de urbane samenleving in een grootstedelijke omgeving.
