Who's Witty

Wie is Witty?
Witty, dat ben ik! Graag stel ik me hier wat nader voor: Christy de Witt, Haagse van origine, maar inmiddels al jaren Rotterdammer. Creatief ondernemer en ondernemend kunstenaar. Zo bedenk en organiseer ik zelf creatieve projecten en evenementen; of ik help anderen bij het realiseren van hun project.

Hieronder vertel ik graag iets meer over mezelf en mijn aanpak en werkwijze. Een aantal dingen die mij kenmerken als ondernemer, mijn visie en werkwijze; en wat achtergrondinformatie over mijn persoon.



Waar staat dat Witty voor?
Een kleine woordspeling met en van mijn achternaam: 'De Witt'. Het Engelse woord of begrip 'wit' betekent zowel spitsvondigheid en gevatheid als een scherp verstand. Woorden waarvan ik me heb laten vertellen dat ze wel een beetje van toepassing zijn op mijn persoon. En ik denk ook wel dat dat mij als persoon, zowel privé als zakelijk, onderscheid van anderen. Bij vrienden, bekenden en ook zakelijke relaties sta ik ook wel bekend als Miss Witty.

Mijn motto
That Witty Creativity Works - and have some fun while working ;-) 

Mijn werkwijze:
The Witty Way. En daarmee bedoel ik: het ludieke, het leuke, het luchtige verbinden met het inhoudelijke, het conceptuele èn het praktische, het organisatorische. Projecten realiseren die toegankelijk en laagdrempelig zijn. Die ludiek en luchtig lijken soms, maar die wél ergens over gaan. Partijen die er toe doen vanaf het begín bij een project betrekken - en niet pas ergens halverwege of achteraf. Ruimte laten voor toeval en mislukking, je kan niet overal vat op hebben. Maar dátgene waarop je wel vat kunt hebben, dat moet je gewoon goed doen. En vertrouwen op je creativiteit en met een flinke dosis humor.

Een èchte projectmanager dus.
Absoluut niet! Als ik ergens een hekel aan heb, is het wel het woord: ''manager''. En om maar meteen duidelijk te zijn: ik bèn ook helemaal niet zo'n klassieke manager. Nooit willen zijn, nooit echt geweest. Al kreeg ik dat label vaak opgeplakt. Maar het voelde altijd een beetje als een rol spelen. Eentje die me niet beviel en die me ook totaal niet lag. Een rol waarin ik en mijn kwaliteiten ook totaal niet tot hun recht komen. En om heel eerlijk te zijn, het duurde ook even voordat het besef kwam: dat is niet wie ik ben, dat is niet wie ik wil zijn. Het is een rol waarin ik me heel ongemakkelijk voel, waarin ik niet tot mijn recht kom. Waarin ik niet het beste uit mezelf kan halen, laat staan uit anderen.

Ik ben veel meer van samenwerking, ben gewoon op mijn best in een meer coachende rol. Ik draag graag kennis over, breng mensen graag dingen bij, belangrijker misschien nog: ik kan ze enthousiast maken, stimuleren, inspireren. Zodat we dingen ook daadwerkelijk samen voor elkaar krijgen. Wordt iedereen een stuk blijer van. 

Meer een verbinder, dus?
Het komt er op neer dat ik het liefst samenwerk met anderen op basis van gelijkwaardigheid met anderen: met kunstenaars en creatieven, sociaal ondernemers, professionals, vrijwilligers, bedrijven, nou ja, noem maar op. Bovendien: je kunt en je hoeft ook niet alles in je eentje te kunnen. Er zijn vaardigheden die ik nu eenmaal nooit of niet helemaal zal beheersen. Waarvoor zou ik dan niet een beroep doen op anderen die dat wèl doen? 


Iedereen in de eigen kracht, de eigen waarde laten. Moet je zien wat je dan samen voor elkaar krijgt, de meest krankzinnige plannen worden gerealiseerd, de meest onrealistische dromen komen uit. En dan boeit het me niet of je zo'n samenwerkingsverband omschrijft als een collectief, een partnership of co-creatie of joint venture of wat voor term je er aan hangt.

Een verbinder èn netwerker dus dus?
Ja. Maar vooral: doener. Een doener die vaak intuitief handelt, maar zeker ook op basis van wat ze weet en eerder opgedane ervaringen en inzichten. 

Denker èn doener tegelijk?
Juist. Blindelings handelen zonder na te denken wordt 'm niet en ís 't niet. En alles door- en dus dooddenken ook niet. Het is een beetje laveren en balanceren tussen die twee.

Ondernemer èn kunstenaar?
Absoluut! Er is geen sprake van strikte scheiding tussen Christy de ondernemer en Christy de kunstenaar. Integendeel. Keer op keer blijkt weer dat de kunstenaar in mij met creatieve oplossingen komt voor de uitdagingen, waarmee de ondernemer in mij te maken heeft. Omgekeerd geldt ook dat de marketeer in mij vaak kansen ziet waar de kunstenaar overheen zou kijken. Maar ik omschrijf mezelf niet voor niets als creatief ondernemer èn ondernemend kunstenaar!

Ondernemen is:
Je gezond verstand gebruiken en dóen. Vooral durven doen. Vallen, veel vallen, diep gaan en weer opstaan. Continu willen blijven leren. Keuzes durven maken. Flexibel zijn. Durven veranderen als het niet anders kan. Succes kun je alleen hebben als je ook risico's durft te nemen en op je bek durft te gaan. En: zelfs de meest dure en 'fancy' opleiding of diploma is niets waard zonder praktijkervaring.

Allergisch voor:
Hokjesdenken, labelen. Het doen van automatische aannames. Zoals dat nietszeggende generatiedenken. Mensen categoriseren op basis van zoiets als hun leeftijd of alleen een opleiding in plaats van wat ze werkelijk kúnnen. Een teveel aan jargon en 'jeukwoorden', niet altijd te vermijden, natuurlijk, soms zijn er ook geen andere woorden. Maar als het éven kan... Bureaucratie en alle andere verzamelaars van Paarse Krokodillen. En mensen die denken dat ze op een apenrots wonen en werken.

Werkt graag met:
Mensen en organisaties die echt staan voor hun product of dienst. Die dat combineren met een gezonde, zakelijke benadering. Ondernemen op een manier die commerciele en ideele doelstellingen met elkaar verenigt. Je kan dat sociaal ondernemerschap noemen, of maatschappelijk verantwoord ondernemen. Een stukje 'commercidealisme', noem ik het zelf.

Liefhebber van:
De kracht van woord (schrijven, lezen) èn beeld (tekenen en schilderen). Kunst en cultuur. Koffie, veel, heel veel koffie. Katten. Reizen: jezelf durven onderdompelen in een andere cultuur. Een goede creatieve brainstorm. Samenwerken en ondernemen. Geschiedenis, van mensen, gebeurtenissen, het historisch perspectief.

Zeg, dat Engelse taalgebruik...
Nee, dat is geen uitsloverij. Engels is voor mij geen tweede maar een gedeelde eerste taal. Mede door mijn moeder met vooruitziende blik, maakte ik al vroeg kennis met de Engelse taal en grammatica. Begin van een liefde voor het leven. Het kwam van pas in mijn internationale werkzaamheden en (mede als gevolg daarvan) dito kennissenkring. Mijn Engelse vrienden en kennissen noemen mij liefkozend ''Their Honorary Roastbeef''. I take it as a compliment ;-)

Indo
Mijn roots, mijn achtergrond, mijn cultuur, en een onuitwisbaar deel van mijn identiteit. Het Indisch Verhaal, en daarmee bedoel ik: het verhaal van de eerste generatie Indische repatrianten, dat ook dat van mijn ouders, mijn grootouders en tantes en ooms is. Hun leven in het voormalig Nederlands-Indie en onder de Japanse bezetting tijdens W.O. II en daaropvolgend de onafhankelijkheidsstrijd en de zogenaamde periode van de bersiap. Daarna de tocht naar en het nieuwe leven in het onbekende vaderland Nederland. Dat verhaal, dat van mijn ouders, heeft mij in hoge mate gevormd en bepaalt tot op de dag van vandaag nog steeds in veel opzichten hoe ik tegen de wereld aankijk en hoe ik deze beleef.