dinsdag 31 januari 2017

Veerkrachtige vondeling op weg naar...

Enige tijd terug trof ik dit tafereeltje aan, langs de weg van een niet nader te noemen stadssingel.

Het was de dag na Oud & Nieuw, de eerste dag van het nieuwe jaar. Temidden van vuurwerkafval en ander vuilnis, zat daar deze eenzame, door alles en iedereen verlaten vondeling. Het besmeurde gezichtje, de vervuilde kleding deden vermoeden dat zij (of hij, maar voor mij voelde het als een ''zij'') er al een poosje zat.

Toch vond ik het geen treurig stemmend beeld. Uit de houding, fier rechtop zittend, de blik op de toekomst gericht, sprak iets van veerkracht, van onverzettelijkheid. Getroffen door het lot, ja, maar niet gebogen en niet geknakt. Getekend, wellicht, maar niet getekend. Gewond, maar niet dodelijk.

Even toe aan een pauze onderweg, van 'rock bottom' naar ''er weer bovenop''. Een lange, niet makkelijke weg en vol omwegen en valkuilen, maar ze zou het gaan volbrengen. 

Ik wilde haar niet storen in haar rust en liep door, op een of andere merkwaardig prettig aanvoelende manier gesterkt in mijn eigen zijn en mijn eigen doelen.

Een paar dagen later passeerde ik weer het stukje singel. 
Ze zat er niet meer. Ook zij was weer haar eigen weg gegaan.

Wie weet, komen zij en ik elkaar ooit weer eens tegen. 

Rotterdam, Februari 2017



Witty Stadsverhalen
Witty Stadsverhalen zijn mijn eigen, kleine, persoonlijke observaties van dat, wat mij opvalt en wat ik waarneem tijdens mijn vele rondjes door de straten van mijn stad - en, bij tijd en wijle, uitstapjes naar andere steden. Vastgelegd in woord en beeld. Een stukje tekst, soms uitgebreid, dan weer minder, begeleid door foto's of illustraties. De ene keer puur anekdotisch van aard, dan weer beschouwend en soms een tikkeltje maatschappijkritisch. Mijn hoogstpersoonlijke, Witty Blik op de omgeving waarin een groot deel van mijn leven zich afspeelt: het stadslandschap. Of, zo u wilt, de urbane samenleving in een grootstedelijke omgeving.



donderdag 26 januari 2017

Van de straat: street culture & straatconsumentisme

Eerder deze week,  in één niet nader te noemen stadspark in West. Een duidelijk geval van ''wie de nieuwe schoenen past, trekke die aan". Met achterlating van het oude paar, zij het netjes geparkeerd in de doos van het aangeschafte paar. Een openbare uitnodiging aan volgende passanten: 'Zo goed als nieuw, kunnen nog een paar rondes mee'. Een letterlijk laag-bij-grondse maar daardoor juist laagdrempelige en dus toegankelijke vorm van recycling. Je hoeft er immers niet voor naar de rommelmarkt of de kringloopwinkel, het aanbod ligt gewoon op straat. Helemaal toegesneden op de behoeftes van de hedendaagse straatconsument.

De vraag is alleen: wat is het aanbod van de dag? Àls er überhaupt al aanbod is, die dag. Maar dat houdt het natuurlijk ook weer spannend. De circulaire economie in optima forma, shareconomics op zijn best, inclusief een extra element van verrassing. Een beetje spanning houdt de straatconsument immers scherp en dus straatwijs. Maar, let op: de kans op straatshoppen doet zich spontaan voor en brengt een zeker risico met zich mee. Meenemen staat vrij en kost niets, maar de bewuste straatconsument voelt wel enige druk: nú doen of niet?


Stel, je doet het niet, wat dan? Helemaal niets, denk je dan, want er is geen zuur verdiend geld mee gemoeid geweest, niets gewonnen, maar ook niets verloren. Maar, eenmaal thuisgekomen wordt de de straatconsument acuut overvallen door opperste vertwijfeling. Ze zagen er toch best goed uit, die sneakers. Misschien was het je maat wel? Goed, ze waren wat smoezelig, maar niet al te uitgelopen. Met wat oppoetsen, een fris inlegzooltje, nieuwe veters ogen ze weer als nieuw. En die nieuwe van dat merk zijn zo duur. Nog beter, je zou met recht kunnen claimen dat je heuse zeldzame vintage sneakers op de kop had getikt! Niemand zou je doorhebben. Wat heb je nog te verliezen. Terug, vlug, NU, voor iemand anders je voor is. Wat boeit het dat het al na twaalven is, nog beter, want niemand die je ziet.

En daar gaat de straatconsument alweer, even jachtig als opgejaagd. Terug naar dat stadspark, op zoek naar dat ene stukje pad, waar..  

O, waar was het nou? Lag het er nou niet meer? Zou iemand je voor zijn geweest. Het zal toch godbetert niet .. Oh, gelukkig, ze liggen er nog. Gètsie, er heeft een of andere hond half overheen staan zeiken.

Boeit niet, denkt de straatconsument in een roes, even goed afspoelen en zo'n geurvreter er in en je ruikt het niet meer

Vlug huiswaarts, het begint ook nog te regenen.

Weer thuis is de kans natuurlijk levensgroot dat de aanwinst tegenvalt. Blijken de buitenkansjes bij nader inzien toch een paar ordinaire afdankertjes: gebruikt, vies, groezelig, mankeren ze ineens toch van alles. Blijken die zeldzame vintage sneakers toch in vergaande staat van schoeisel-ontbinding. Heb je als urban streetshopper toch meer weg van een menselijke afvalverwerker, aangezien je zonet onbekommerd in het struikgewas tussen het zwerfvuil hebt staan graaien. 

Wèg met die vuile, gore ondingen! Nog één keer die avond ga je naar buiten, steels, dit keer, want je wil echt nog niet langer met die gore krengen in je handen gezien worden. Ongezien en dus onbespied wil je ze dumpen in de vuilcontainer bij jou op de hoek. Helaas blijkt die natuurlijk weer eens vol, dus zet je ze maar bovenop. Want, zo schiet het ineens door je hoofd, wie weet heeft iemand er toch nog wat aan ... Want zo weggooien, dat is toch best zonde ...

Je staat stil. Twijfelt. Je hand, die de twee afdragertjes net zo resoluut bovenop de container gezet heeft, blijft stil in de lucht hangen.

Nee, dit is toch niet zo ''jouw ding'', zeg je tegen jezelf. Niet ''street culture'' genoeg.

Een paar schoenen staat op een vuilcontainer in Rotterdam. Trots. Onbekommerd. Vrij.

Hoe meer ''van de straat'' kun je eigenlijk zijn? 

Rotterdam, Januari 2017


---

Witty Stadsverhalen
Witty Stadsverhalen zijn mijn eigen, kleine, persoonlijke observaties van dat, wat mij opvalt en wat ik waarneem tijdens mijn vele rondjes door de straten van mijn stad - en, bij tijd en wijle, uitstapjes naar andere steden. Vastgelegd in woord en beeld. Een stukje tekst, soms uitgebreid, dan weer minder, begeleid door foto's of illustraties. De ene keer puur anekdotisch van aard, dan weer beschouwend en soms een tikkeltje maatschappijkritisch. Mijn hoogstpersoonlijke, Witty Blik op de omgeving waarin een groot deel van mijn leven zich afspeelt: het stadslandschap. Of, zo u wilt, de urbane samenleving in een grootstedelijke omgeving.



In gesprek met de Gebiedscommissie Centrum over betere communicatie


Afgelopen dinsdagmiddag was ik aanwezig bij een door de Gebiedscommissie Rotterdam Centrum georganiseerde bijeenkomst in KINO Rotterdam. Onderwerp van gesprek betrof de communicatie van de commissie en, in het verlengde daarvan: de gebiedsorganisatie met de bewoners en ondernemers van het centrumgebied.

Ik was daar aanwezig als creatief en sociaal ondernemer, o.m. organisator van een evenementen (zoals Dogparade010), betrokkenheid bij de Alliantie West-Kruiskade en 010StageMarktplaats (initiatief vanuit de Stage Alliantie); en aanjager van communities, zoals Maak Het Mee 010.

Naast mij waren er diverse andere actieve, betrokken bewoners en partijen uit Rotterdam Centrum aanwezig: Cretopia/Toko51, ook de beheerders van het vernieuwde platform WOW-Rotterdam; bewoners en ondernemers van het Baankwartier en het Scheepvaartkwartier e.v.a. 


De centrale vraag was: hoe kunnen we de communicatie van de gebiedscommissie (en dus ook de gebiedsorganisatie) anders inrichten en verbeteren, met als doel meer bewoners en ondernemers in het gebied beter te informeren en vooral meer te betrekken bij alles wat er speelt. 

Het was een levendige bijeenkomst, met veel gelegenheid voor de aanwezige ondernemers en bewoners om input te leveren. Wat overduidelijk naar voren kwam, is dat communicatie met bewoners en ondernemers nog altijd te vaak de achilleshiel is van gemeentelijke en ambtelijke organisaties - en dat dat ook geldt voor gebiedscommissies en de ondersteunende dienst: de gebiedsorganisaties.

De complexiteit van de taal (''teveel jargon'', ''teveel moeilijke jeukwoorden'') ervaren te veel burgers nog te vaak als een eenzijdige monoloog over hun hoofd heen en niet als ''in direct gesprek gaan met''. Er wordt ''teveel gezonden'' en ''niet genoeg geluisterd''. Ook zijn de gebiedsnetwerkers, die toch een grote verbindende functie hebben in het gebied, slecht vindbaar - in tegenstelling tot, zo weet ik in eigen ervaring, bijvoorbeeld de Cultuurscouts.

Zoals gezegd, het was een levendige bijeenkomst. De ideeen en suggesties vlogen dan ook heen en weer over de tafel.

Bijvoorbeeld over hoe Facebook en overige sociale media beter op elkaar af te stemmen en vooral gebruik te maken van de vele bestaande actieve communicatiekanalen in de wijken in het gebied. Van Bewonersorganisaties en -platforms als Buurt Bestuurt, zorg- en welzijnsinstellingen als WMO Radar, creatieve partijen (kunstenaars, creatief ondernemers en dito instellingen) en informele netwerken, zoals de Zorgvrijstaat Rotterdam-West: ze hebben allemaal hun eigen achterban, die zij vaak op voor hen doeltreffende manier bereiken. De één doet dat met huisbezoeken en flyers, de ander doet dat met mailinglijsten en/of sociale media. Daarnaast zijn er veel online blogs en communities op Facebook die kunnen worden benut - waaronder bijvoorbeeld, inderdaad, Maak Het Mee010 en WOW Rotterdam. 

En er waren nog veel meer - teveel om hier op te noemen. De bijeenkomst eindigde met de afspraak dat de gebiedsorganisatie alle aangedragen tips en suggesties gaat verwerken en zo spoedig mogelijk een concreet vervolg geeft hier aan. Betrokkenen werd vooral uitgenodigd bij dat vervolg aanwezig te zijn. Een uitnodiging waaraan ik in ieder geval graag gehoor zal geven.

Kortom, wordt ook nu weer, vervolgd!




zondag 22 januari 2017

Leuke nieuwe ontwikkelingen voor Dogparade010!


Met Team Dogparade010 zijn we hard bezig met de voorbereidingen van leuke, ludieke, leerzame Doggy Events voor alle Dogs of Rotterdam - èn natuurlijk hun Baasjes, ofwel de Rotterdammers, met of zonder hond!

Zo waren we laatst te gast bij het Belasting & Douane Museum te Rotterdam en gingen we op bezoek bij de Rotterdamse Schouwburg. Wat we daar precies deden en wat we precies bespraken? Dat moeten we nog héél even voor en onder ons houden, maar dat er ontzettend veel leuke hondse activiteiten in het verschiet liggen, dat staat vast!

 

Zodra we kunnen, maken we daar natuurlijk meteen alles over bekend. Meer weten? Niets missen? Volg dan onze Dogparade010 Community op Facebook en Instagram en mis voortaan niks!

(Hondenliefde of -gekte is meegenomen, maar zeker niet verplicht, liefhebbers van Katten en andere Diertjes zijn van harte welkom om zich aan te sluiten!)







woensdag 18 januari 2017

Geslaagde studenten Hogeschool Rotterdam voor Spare Space


 
Gisteren was het dan zover. De eindpresentatie 'Get Started with Spare Space' van 'ons' studententeam dat zich de afgelopen 20 weken bezig heeft gehouden met het onderzoeken naar aanvullende en innovatieve business concepten voor creatief partner Spare Space. In mijn rol als ''Rotterdamse agent'' voor Spare Space heb ik gedurende een groot deel van deze 20 weken deze studenten begeleid tijdens dit onderzoek voor hun studie in opdracht van het Kenniscentrum voor Innovatief Ondernemerschap. 

Eerder schreef ik daar al de volgende blogs over:
''Over ondernemerschap, zelfreflectie en coaching''
''Met studenten Hogeschool Rotterdam aan de slag voor Spare Space''
''Op je bek gaan als ondernemer: over innovatief ondernemerschap anno 2016''
 
Deze periode van 20 weken bleek voor alle betrokken partijen een uiterst leerzame, zowel voor de vier studenten als voor mijzelf èn voor de mannen van Spare Space. Leerzaam, omdat het onderzoek een aantal flinke ups maar ook downs kende en omdat (creatief) ondernemerschap in de praktijk natuurlijk altijd anders uitpakt dan de theorie volgens allerlei onderzoek- of businessmodellen. Voor wie mij kent, met mij samenwerkt of mij volgt, weet dat dat één van mijn stokpaardjes is: ondernemen kun je leren, ja, maar alleen door te dóen. De praktijk is dwars, grillig, weerbarstig, gooit soms al je ideeen en visies overhoop en speelt met modellen en verwachtingen.

En ja, ook nu kwam er een ander resultaat uitrollen dan we eigenlijk allemaal gedacht hadden. Resultaat, wat ook een belangrijke rol gaat spelen in de gesprekken die Spare Space momenteel voert met de Gemeente Rotterdam. Inzet: het Spare Space concept en model om verborgen ondernemerschap meer en beter zichtbaar en vindbaar te maken op een goede manier uit te rollen in Rotterdam. Bij deze gesprekken is ook de Hogeschool Rotterdam nauw betrokken.



Laat dat nu toevallig ook één van die onderwerpen zijn die mij aan het hart gaat. Met Maak Het Mee 010 zoeken we immers ook naar manieren om verborgen creatief en makerschap in Het Oude Westen te ontsluiten voor een groter publiek. Voor het vervolg zal het ook interessant zijn om te kijken hoe beide initiatieven op elkaar te laten aansluiten, zodat ze elkaar kunnen versterken.

Overigens is de Rotterdamse Spare Space locatie in de Van Speykstraat in Het Oude Westen per direct opgeheven. Dit omdat het pand in kwestie uiteindelijk niet helemaal geschikt bleek voor de doeleinden van Spare Space. Maar, we gaan de komende tijd kijken hoe we op andere plekken in het Rotterdamse kunnen neerstrijken en als goede uitvalsbasis kunnen gebruiken, in samenwerking met onze partners Gemeente Rotterdam en Hogeschool Rotterdam, ondernemersnetwerken en overige partijen - en natuurlijk de startende ondernemers zelf!

En ja, bij dat vervolg blijf ook ik zeker nauw betrokken als Rotterdamse vertegenwoordiger en aanspreekpunt van Spare Space

En de studenten? Die zagen de door hen gevoerde onderzoeksopdracht beloond met een mooie 7,3! Dat cijfer betekent dat het er voor hen nu op zit (afgezien van wat kleine afrondende werkzaamheden) En gaan wij met hun bevindingen en conclusies aan de slag, mogelijk weer in samenwerking met een nieuwe groep studenten van de HRO.

Kortom, wordt vervolgd!