dinsdag 21 januari 2014

Voorbij Blue Monday: een dag zoals alle andere

Gisteren was dus Blue Monday. De zogeheten meest deprimerende dag van het jaar. Deprimaandag, dus. Nu leent de Maan-Dag zich überhaupt al voor een dergelijke gemoedstoestand, al was het maar omdat die dag nu eenmaal de begin van de nieuwe werkweek inluidt. Voor de meesten onder ons niet bepaald hét moment van de week om naar uit te kijken.

Los daarvan is het natuurlijk van de gekke dat men zich collectief een deprimerende dag laat aanpraten, alleen maar omdat de media het roepen. Toch? Of nee, er lag een wetenschappelijk onderbouwde formule aan ten grondslag, toch? Die optelsom van uitgestelde of alweer mislukte goede voornemens, de euforie van het nieuwe loonstrookje alweer teniet gedaan door de eerste belastingaanslagen die op de mat vallen, de donkere dagen NA Kerstmis. Logisch dat er zoiets de kop op kon steken als een collectief gedeelde depressie. Toch?

Niet, dus. De formule van de Britse psycholoog Cliff Arnall is zo veelzeggend als een leeg vat, en in 2006 onthulde The Guardian al dat Arnall de formule waarschijnlijk op verzoek van een PR-bureau uit zijn wetenschappelijke duim had gezogen of in ieder geval ''ins blaue hinein'' bij elkaar had geraapt. Dit alles weer in opdracht van reisbureau Sky Travel. Want niets werkt immers zo geneeskrachtig tegen een depressie als een reisje naar de zon, toch? Zeker als die zon zich in die periode dat Blue Monday valt, zich alleen maar in verre oorden laat zien.

Kortom, Blue Monday is niets meer of minder dan een regelrechte marketingstunt, en dan nog niet eens zo'n heel goede. Sky Travel Channel is inmiddels als gevolg van de crisis gestopt; en anno 2014 is het de anti-depressiva en zelfhulpindustrie die met het fenomeen Blue Monday op de loop gaat. Zie ook dit artikel van Tim Cardol in HP/De Tijd.

Om dan toch nog héél even terug te blikken op Blue Monday, bijgaand een kleine cARToon van mijn hand, ter illustratie van het feit dat het echt geen maandag hoeft te zijn om je ''blue'' te voelen.